บทที่ 1 ตอนที่ 1

ร่างกายสูงใหญ่ไม่ผิดแผกไปจากหนุ่มเชื้อชาติเดียวกันของดิมิเทรียส เมเนนเดซที่ยืนตระหง่านอยู่เบื้องหน้านั้นมีผลทำให้ริมฝีปากอิ่มเต็มสีแดงสดที่อยู่ใต้จมูกโด่งงามของแคทเธอรีนแห้งผาก นัยน์ตากลมโตสีนิลหวานฉ่ำเพราะได้รับอิทธิพลมาจากแพขนตายาวเบิกกว้างด้วยความตื่นตระหนก มือบางทั้งสองข้างชุ่มไปด้วยเหงื่อ เรี่ยวแรงที่จะทรงกายให้ยืนด้วยเรียวขาของตนเองโดยไม่มีอาการสั่นเทาให้กับผู้ชายตรงหน้าเห็นทำได้ยากมากเหลือเกิน

ไม่ว่าจะผ่านมากี่วันกี่คืนหรือกี่เดือน ผู้ชายที่หล่อเหลาปานเทพบุตรกรีกชาตินักรบตรงหน้าคนนี้ก็ยังคงมีอำนาจเหนือร่างกายและจิตใจของหล่อนเช่นเดิม

ดิมิเทรียส เมเนนเดซ คุณชายที่สองแห่งตระกูลที่ใหญ่ที่สุดในเอเธนส์ เขาหล่อ เขารวย และเขาก็มีเสน่ห์ชนิดที่ผู้ชายกรีกทั้งประเทศต้องมองด้วยความอิจฉา ส่วนผู้หญิงน่ะเหรอ ก็แข่งกันวิ่งเพื่อจะได้มีโอกาสได้เข้าใกล้ผู้ชายที่หล่อราวกับไม่ใช่คนจริงๆ แต่น่าจะเป็นรูปปั้นหรือรูปภาพที่มีไว้ให้สาวๆ ได้คลั่งไคล้มากกว่าน่ะสิ

หัวใจของหล่อนกระตุกอย่างรุนแรงเพียงแค่ได้สบประสานกับดวงตาสีดำขลับดุจนิลเนื้อดีราคาแพงระยับของเขา

ใบหน้าสี่เหลี่ยมสมบูรณ์แบบไร้ที่ติด้วยเครื่องหน้าที่เหมาะเจาะลงตัว เส้นผมสีดำขลับตัดตามสมัยนิยมบางส่วนหล่นมาเคล้าเคลียที่หน้าผากกว้าง มือใหญ่สีแทนทรงพลังจึงยกขึ้นปัดมันออกอย่างสุดแสนรำคาญ ขณะที่นัยน์ตาคมกริบดุจพญานกอินทรีเคลื่อนมาจับจ้องที่หล่อนนิ่ง

วิญญาณคล้ายกับจะหลุดออกจากร่างเมื่อได้เห็นดิมิเทรียสจับจ้องอยู่ที่กลีบปากสีสดของตนเองไม่วางตา หล่อนอยากจะวิ่งเข้าไปซบแผงอกกว้างนั้น อยากจะสัมผัสเนื้อตัวทรงพละกำลังของเขา แต่ก็ทำได้เพียงแค่คิดเท่านั้น เพราะเมื่อสายตาคมกล้าของเขาเลื่อนขึ้นมาประสานกับดวงตาของหล่อนอีกครั้ง ร่องรอยแห่งอริศัตรูก็พลุ่งพล่านขึ้นมาทันที

ริมฝีปากหยักสวยได้รูปสีสดแต่งแต้มไปด้วยรอยยิ้มหยันเยาะที่คนมองอย่างหล่อนเห็นแล้วก็รู้สึกไม่ต่างจากการถูกมีดแหลมคมกะซวกเข้าที่กลางหัวใจ

“คุณดิม...”

น้ำเสียงที่หลุดออกไปจากลำคอนั้นช่างเบาหวิว จนคนพูดอย่างแคทเธอรีนยังแทบจะจำเสียงของตนเองไม่ได้เลยด้วยซ้ำไป

“จะไม่เชิญฉันนั่งเลยหรือ แคทเธอรีน...”

น้ำเสียงของเขาชัดเจนในทุกๆ คำพูด ใบหน้าหล่อเหลาของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มเย็นชา ที่หล่อนเห็นแล้วก็รู้สึกเจ็บยิ่งกว่าถูกสาดด้วยน้ำกรดพิษร้ายเข้าใส่หัวใจซะอีก

เขาจะมาที่นี่ทำไมกัน จะมาเยาะเย้ย เยาะหยัน หรือว่ามาเหยียบย่ำให้หล่อนจมดินกันแน่ น้ำตาที่ทะลักทลายอยู่ภายในอกทำท่าจะเอ่อล้นออกมาเสียให้ได้ ร้อนถึงแคทเธอรีนที่ต้องรีบกะพริบตาถี่ๆ หลายต่อหลายครั้งเพื่อให้เจ้าน้ำใสๆ ที่มันจะหลั่งไหลออกมายามเจ็บปวดเท่านั้นให้กลับเข้าไปในอก ก่อนจะฝืนปั้นยิ้มขมขื่นมอบให้กับผู้ชายตรงหน้า

“ชะ...เชิญนั่งค่ะ”

แม้จะพยายามปั้นเสียงให้ราบเรียบเป็นปกติแค่ไหน หากแต่หางเสียงก็ยังคงสั่นเทาจนเจ้าตัวรู้สึกขายหน้าไม่ได้

ดิมิเทรียสระบายยิ้มที่มุมปาก ดวงตาจับจ้องใบหน้ารูปหัวใจขาวสะอาดนิ่งนาน ขณะทรุดกายลงนั่งบนโซฟากลางเก่ากลางใหม่ภายในบ้านพักของเจ้าหล่อน

แคทเธอรีนยังคงมีอำนาจต่อร่างกายของเขาเฉกเช่นทุกครั้งที่เจอกัน ร่างกายของเขาตื่นเต้น ตื่นเร้า และเรียกร้องให้แนบชิด แต่มันจะเป็นไปได้ยังไงล่ะ ในเมื่อเจ้าหล่อนกำลังจะแต่งงานกับชายแก่รุ่นปู่อย่างเดฟ อารอนคนนั้น

เขาเมาหัวราน้ำอยู่เป็นอาทิตย์ เมาจนแทบไม่เป็นผู้เป็นคน ภาพอันอัปยศที่สุดในชีวิตเหล่านั้นของเขาถูกปาปารัซซี่ถ่ายได้ในคลับหรูแห่งหนึ่งในเอเธนส์ แต่ด้วยอำนาจและบารมีของเมเนนเดซ เขาจึงสามารถจัดการกับภาพพวกนั้นได้ก่อนที่มันจะออกมาสร้างความอับอายและน่าเวทนาให้กับตนเองได้อย่างไม่ยากเย็นนัก แคทเธอรีนจะต้องไม่มีวันล่วงรู้ว่า หล่อนมีอิทธิพลต่อเขามากมายแค่ไหน หล่อนจะต้องไม่มีวันรู้ว่าดวงใจของเขานั้นยอมสยบอยู่แทบเท้าของหล่อนมาหลายปีแล้ว ตั้งแต่เจ้าหล่อนย่างเข้าสู่วัยสาวแรกแย้ม

หนุ่มหล่อปานเทพบุตรกรีกนึกย้อนไปถึงเรื่องราวเมื่อครั้งในอดีต เขาสะดุดตากับแม่สาวผิวขาวดั่งน้ำนมโค ผมหยักศกสีดำสนิทที่ล้อมรอบใบหน้ารูปหัวใจทำให้หัวใจของเขาเต้นโครมครามจนแทบจะหลุดจากขั้วทุกครั้งที่ได้เห็นหน้า ยิ่งได้พิศมองดวงตาหวานฉ่ำคู่นั้นที่มักจะหลบตาอยู่ตลอดเวลา เขาก็ยิ่งคลั่งไคล้ แต่ไม่มีสิ่งไหนที่มันจะสะดุดใจกระด้างของเขาได้มากเท่ากับกลีบปากสีแดงสดอิ่มเต็มคู่นั้น เขาอยากลิ้มลองมันด้วยริมฝีปากและลิ้นของตนเอง อยากจะจัดการกับร่างกายสะโอดสะองน่าใหลหลงนั้นบนเตียงนอน แต่ก็คงทำได้แค่คิดเท่านั้น ในเมื่อแคทเธอรีนไม่เคยแสดงท่าทีใดๆ ตอบกลับเขามาเลย นอกจากท่าทางหวาดกลัวและไม่อยากจะเสวนาด้วย